The 3rd day of summer
Status: sprzedany
Kategoria: malarstwo Temat: kobieta Media: farby akrylowe, technika własna
Materiał: płótno Styl: nowoczesny, art deco, kubizm, abstrakcja, realizm
Rozmiar: 90 wys. x 70 szer. x 2,5 [cm] Rok: 2018
Obraz The 3rd day of summer
'The 3rd day of summer’, to nowy obraz autorstwa Ania Luk. Oryginalna, zmysłowa kompozycja nawiązująca do malarstwa art deco, utrzymana w dotychczasowej stylistyce, która łączy ze sobą kubizm, abstrakcję i realizm. Widzimy na nim tył kobiety o ciemnych włosach, w stroju kąpielowym. Ciepła, stonowana kolorystyka tworzy obraz zmysłowy i elegancki w formie.
Jak powiedziała kiedyś urodzona na Ukrainie francuska malarka epoki art deco, Sonia Delaunay:
„Ten, kto wie, jak docenić relacje kolorystyczne, wpływ jednego koloru na inny, ich kontrasty i dysonanse, obiecuje nieskończenie różnorodne obrazy.”
Namalowany na płótnie lnianym o lekko widocznej teksturze, techniką własną z użyciem farb akrylowych. Nie ma konieczności osadzania w ramę ozdobną, ponieważ krawędzie są lniane, nie pokryte żadnym kolorem. Gotowy do zawieszenia, z umieszczonym z tyłu mosiądzowanym uchwytem do mocowania.
Obraz 'The 3rd day of summer’ został namalowany przez malarkę po Akademii Sztuk Pięknych – Ania Luk. Podpisany z przodu i z tyłu, z certyfikatem autentyczności, zabezpieczony personalizowanym hologramem oraz werniksem w półmacie. Obraz ten doskonale pasuje do nowoczesnych wnętrz. Wiodące kolory – czerwień, pomarańcz, platyna, złoto i brąz.
„Geometryczna i racjonalna struktura, już popękana przez ukośne linie, zostaje zakłócona przez sugestywną moc koloru, która tworzy nowe emocjonalne ścieżki na płótnie. Świetna robota!” COSIMO STRAZZERI Krytyk sztuki i kurator
Trzeci obraz z serii „Summer days” ukończony w październiku 2018. Razem z obrazem 'Summertime 8′ i 'Summertime 9′ trafił w grudniu 2019 to kolekcji funduszu inwestycyjnego z Europy.
Wystawy
Styczeń 2019 – udział w międzynarodowej wystawie sztuki współczesnej w Muzeum CICA w Korei Południowej. Maj 2019 – Kromatika – międzynarodowa wystawa we Włoszech.
Inspiracja
Lato 1928 czy lato 2018? Kobiece piękno jest ponadczasowe…
Art deco
Termin „art deco” został stworzony w 1968 r. przez angielskiego historyka sztuki Bevisa Hilliera w nawiązaniu do odradzającego się zainteresowania art decoratif – charakterystycznego nurtu, który dominował w latach 1909-1939, kultywujacego luksus i bogactwo. Przejawiał się na wiele sposobów: w malarstwie, grafice, modzie, biżuterii, rzeźbie, tkaninach, projektowaniu wnętrz i architekturze. Nie reprezentował jednej estetyki, ale wiele koncepcji wzorniczych, które pojawiły się ok. 1909 r. w Paryżu i rozwijały w ciągu następnych trzydziestu lat.
To, co wyróżnia styl art deco to łączenie modernistycznych stylów z artystycznym wykończeniem i bogactwem użytych materiałów. Ponadto art deco to pastisz wielu różnych stylów, czasem sprzecznych, które łączy pragnienie nowoczesności. W sztukach pięknych język art deco, świetnie oddaje malarstwo Tamary Łempickiej.
„Dla mnie nie ma luki między moim obrazem a moją tak zwaną „dekoracyjną” pracą. Nigdy nie uważałem, że „sztuka malarska” jest artystycznie frustrująca; wręcz przeciwnie, była przedłużeniem mojej sztuki.” Sonia Delaunay
Kubizm
Kubizm to awangardowy ruch w sztuce z początku XX wieku, który zrewolucjonizował europejskie malarstwo i rzeźbę. Ponadto, niektórzy uważają, że jest to najbardziej wpływowy ruch sztuki XX wieku. Na uwagę zasługuje fakt, że charakteryzowało go poszukiwanie nowych zasad budowy przestrzennej dzieła, przez odrzucenie reguł perspektywy i geometryczne uproszczenie elementów kompozycji. Zamiast przedstawiania obiektu z jednego punktu widzenia, artysta przedstawia go z różnych perspektyw, tak, że widzimy go w szerszym kontekście.
Do najbardziej znanych malarzy związanych z ruchem kubizmu zalicza się najczęściej Georges Braque i Pablo Picasso.
„Kubizm jest dla mnie fascynujący. Uwielbiam próbować to rozgryźć. To po prostu inny sposób widzenia … Myślę, że istnieje wiele dróg, które jeszcze nie zostały odkryte.” Robert Lyn Nelson
Realizm
Po pierwsze, realizm w sztuce jak sama nazwa wskazuje, jest to próba wiernego odzwierciedlenia rzeczywistości. Po drugie, był on powszechnie stosowany w sztuce w wielu okresach, również przez wielu artystów stosowany jest obecnie. W dużej mierze to kwestia techniki i praktyki oraz unikaniu stylizacji. Po trzecie, obrazy realistyczne to głównie sceny rodzajowe z życia prostych ludzi, namalowane przy pomocy uproszczonych środków wyrazu, o spokojnej palecie i kompozycji.
Wreszcie ruch Realizmu w sztuce malarstwa rozpoczął we Francji w 1850 roku. Malarze Realizmu odrzucili Romantyzm, który miał zdominować literaturę i sztukę zapoczątkowaną pod koniec XVIII wieku.
Najważniejsze postacie realizmu pochodziły z Francji – Gustave Courbet, Jean-François Millet, Honoré Daumier.
„Sztuka przedstawiania natury tak, jak ją widzą ropuchy. Urok zafałszował krajobraz namalowany przez pieprzyk lub historię napisaną przez robaka pomiarowego.” Ambrose Bierce
Sztuka abstrakcyjna
Abstrakcjonizm, to termin określający sztukę, która przedstawia nierealny świat oderwany od rzeczywistości. Sztuka abstrakcyjna jest autonomiczną, odrębną rzeczywistością, zbudowaną z układów linii, form, barw lub brył.Artyści stosują różne środki wyrazu, dzięki którym „coś przedstawiają”. Sztuka abstrakcyjna jest nazywana sztuką niefiguratywną. Jest to sztuka bardzo różnorodna, w której występują odrębne nurty.
Jej korzenie wynikały z potrzeby stworzenia nowego rodzaju sztuki, który obejmowałaby zmiany zachodzące w technologii, nauce i filozofii pod koniec 19 wieku. Wreszcie abstrakcja oznacza odejście od rzeczywistości w ujęciu obrazowania w sztuce i może to być one niewielkie, częściowe lub całkowite.
Prekursorami abstrakcjonizmu byli: Wassily Kandinsky, Edward Munch.
„Malarstwo jest dwoistością, a malarstwo abstrakcyjne jest rzeczą całkowicie estetyczną. Zawsze pozostaje na jednym poziomie. Jest to naprawdę interesujące tylko w pięknie swoich wzorów lub kształtów.” Francis Bacon
Sztuka współczesna
Jej początek umownie wyznacza rok 1945, czyli koniec II wojny światowej i tworzona do dnia dzisiejszego. Podłoże do sztuki współczesnej przygotowali dadaiści, którzy widzieli w artyście twórcę idei. W jej ramach narodziły się nowe tendencje w malarstwie takie jak: ekspresjonizm abstrakcyjny (w Europie- informel), action painting, color field painting, pop-art, op-art, malarstwo konceptualne, street art, malarstwo materii, kaligraficzne i inne.
Najsłynniejsi artyści to Andy Warhol, Jackson Pollock, Roy Lichtenstein, Francis Bacon , Victor Vasarely.
W sztuce współczesnej nie istnieje jeden cel lub punkt widzenia. Jest niejednorodna i niejednoznaczna w swej wymowie i założeniach, tak jak złożony jest współczesny świata. W sztuce współczesnej zawsze była widoczna duża skłonność do eksperymentowania i poszukiwania nowatorskiego języka, odpowiadającego zmieniającej się rzeczywistości. Przykładem może być fotomontaż, collage, manifest, obiekt, później pojawia się environment, instalacja, happening, videoinstalacja, performance. Współcześnie można odnieść wrażenie, że praktycznie żadne ograniczenia estetyczne czy moralne w wypowiedzi artystycznej przestają istnieć.
„Jej obrazy dotyczą tego, co współczesne, ponieważ dotyczą anachronizmu – niemożności dotarcia do nowego miejsca, ponieważ już się starzeje, a nowość będzie gdzie indziej.” Jonathan Jones
Malarstwo akrylowe
Technika malarska wykorzystująca farby akrylowe, które mają zbliżone parametry do farb olejnych. Obrazy malowane akrylami są tak samo trwałe jak malowane farbami olejnymi.
Najważniejszą praktyczną różnicą między farbami akrylowymi a farbami olejnymi jest czas schnięcia. Farby akrylowe są idealne dla malarzy używających ostrych i zdecydowanych ruchów pędzla. Mieszanie akryli jest trudniejsze niż mieszanie olejów właśnie dlatego, że akryle szybko zaczynają schnąć. Z olejami można mieszać kolory przez wiele dni, uzyskując różnorodne wariacje kolorystyczne, na które akryle nie dadzą wystarczającej ilości czasu. Ten powolny proces suszenia oleju może być postrzegany jako zaleta pewnych technik, ale z drugiej strony wydłuża to proces powstawiania obrazu.
Kolejną zaletą akrylu jest fakt, że w trakcie pracy można go zmywać wodą, nie trzeba używać rozpuszczalników do czyszczenia pędzli, natomiast po wyschnięciu warstwa farby jest wodoodporna i szybko można nakładać kolejne warstwy, zarówno kryjące, jak i laserunkowe. Farba akrylowa jest trwała, elastyczna, odporna na starzenie, nie żółknie, nie kruszeje.
Wszystkie te zalety przyczyniają się do coraz większej popularności tego medium malarskiego wśród współczesnych artystów.
Uwaga: Używanie zdjęć obrazów Ani Luk wymaga pisemnej zgody artysty.